به گزارش بنیان به نقل ازstemcellnews، در این مطالعه محققین با قرار دادن 30 رت ماده در کنار رت های نر در قفس، توانستند 27 رت باردار تولید کنند. در تعدادی از آن ها دیابت بارداری با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین القا شد. این رت ها با عصاره بامیه به صورت خوراکی تغذیه شدند و این در حالی بود که گروه کنترل با آب تغذیه شد. در روز 19 بارداری، نمونه های خونی و رت های جنینی از گروه کنترل و تیمار جمع آوری شد. نتایج نشان داد که وزن رت های باردار پیش از زایمان، وزن جنین رت ها و وزن جنین ها در زمان زایمان در گروه رت های دیابتی تغذیه شده با عصاره بامیه کمتر از گروه کنترل بود. هم چنین نتایج نشان می دهد که تیمار با عصاره بامیه موجب بهبود سطح گلوکز و لیپید در هر دو گروه می شود. سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی در گروه دیابت بارداری، در بافت کبدی و پانکراسی پایین تر از گروه کنترل بود و بعد از تیمار با عصاره بامیه، سطح این آنزیم ها در این گروه تقریبا با سطح آنزیم ها در گروه کنترل برابر شد. با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که عصاره بامیه به عنوان یک ماده غنی از آنتی اکسیدان ها می توانند مانع از مصرف بیش از حد آنزیم های آنتی اکسیدانی شود و با سرکوب استرس اکسیداتیو و مقاومت انسولینی، سطح گلوکز خون را در رت های مبتلا به دیابت بارداری بهبود ببخشد.

پایان مطلب/